Kukanj se nalazi na rijeci Cehotini, desetak kilometara zapadno od Pljevalja. Ostaci utvrdjenja leže na brdu koje se vrlo strmo, skoro vertikalnim stijenama spušta sa istocne strane prema Cehotini, dok im se sa zapadne relativno lako prilazi. Iz grada, od koga su ostali uglavnom samo temelji djelimicno zarasli u šumu, imao se dobar pregled okoline i kontrola rjecne doline.

Kukanj je poznat kao «ljetna reizdencija» Kosaca. Sandalj Hranic je 1423. godine u Kuknju izdao jednu potvrdu Dubrovcanima, a 1429. godine potvrdjuje da je primio drevske carine. U povelji iz 1444. godine aragonskog i napuljskog kralja Alfonsa V pominje se Kukanj u Breznici, a nalazimo ga i u poveljama izdatim od Fridriha III.

Manji i viši dio grada odvojen je izgleda prirodnim suvim rovom od nižeg dijela. Po ostacima temelja može se zakljuciti da je bilo više raznih gradevina u sklopu utvrdenja, a bar jedna od tri postojece jame svakako je bila cistijerna za vodu. Nešto ispod utvrdjenja prema zapadu na jednom sedlu nalazi se staro groblje. I danas se na kartama nalazi lokalitet Podkukanj u kome je ocuvano ime njegovog predgrada. Od podgrada nijesu nadeni ostaci.