Prvi put se crkva u Krajini pominje krajem X vijeka u Ljetopisu popa Dukljanina, kada je u njoj sahranjen Petrislav, otac kneza Vladimira. Krajina se u XI vijeku navodi kao sjedište, dvor kneza Vladimira. U crkvu sv. Marije, koju je po predanju podigla Vladimirova žena Kosara, cerka cara Samuila, prenijeto je njegovo tijelo iz Prespe 1015. godine. U XV vijeku u Krajini je stolovao zetski mitropolit.

Ostaci manastirskog kompleksa danas su u ruševinama. Više se sacuvala jedino kula zvonik na zapadnom kraju jedne vece prostorije sazidane u produžetku zapadnog dijela crkve, posvecene Uspenju Bogorodice, za koju se pretpostavlja da je mogla biti namijenjena bilo stanovanju bilo za trpezariju. Kula je imala pet spratova sa drvenim meduspratnim tavanicama. Na cetvrtom spratu nalazila se mala kapela sa apsidom. Danas je kula djelimicno obnovljena. Od obimnih zidova kompleksa nešto vidljivih ostataka sacuvalo se jedino na sjevernoj strani. Ostaci zidova, najvjerovatnije kasnije prizidanih, nalaze se i uz samu crkvenu gradevinu, ali su neophodna dalja istraživanja.

Sam položaj manastira nije bio narocito pogodan za odbranu, no ako je tacno da je Krajina ime mjesta u kome je stolovao Vladimir , i da se ono odnosi na bližu okolinu kompleksa, onda se može pretpostaviti da su za odbranu služile i okolne kamenite glavice prema jezeru.